Την πατρίδαμ έχασα έκλαψα και πόνεσα
λύουμαι κ’ αρωθυμώ oϊ οϊ οϊ οϊ ν’ ανασπάλω και πορώ (δις)
Μίαν κ’ άλλο σήν ζωήμ’ σο πεγάδιμ’ σήν αυλήμ’ νέροπον ας έπινα, oϊ οϊ οϊ οϊ και τ’ ομάτεαμ’ έπλυνα (δις)
Τα ταφίαμ έχασα ντ’ έθαψα κ’ενέσπαλα τεμετέρτς αναστορώ, oϊ οϊ οϊ οϊ και σο ψώπομ’ κουβαλώ (δις)
Μίαν κ’ άλλο σην ζωήμ’ σο πεγάδιμ’ σην αυλήμ’ νέροπον ας έπινα, oϊ οϊ οϊ οϊ και τ’ ομάτεαμ’ έπλυνα (δις)
Εκκλησίας έρημα Μαναστήρεα ακάντηλα πόρτας και παράθερα oϊ οϊ οϊ οϊ έπεμναν ακράνοιγα (δις)
Μίαν κ’ άλλο σην ζωήμ’ σο πεγάδιμ’ σην αυλήμ’ νέροπον ας έπινα, oϊ οϊ οϊ οϊ και τα’ ομάτεαμ’ έπλυνα. (δις)
Μίαν κ’ άλλο σήν ζωήμ’ σο πεγάδιμ’ σήν αυλήμ’ νέροπον ας έπινα, oϊ οϊ οϊ οϊ και τ’ ομάτεαμ’ έπλυνα (δις)
Τα ταφίαμ έχασα ντ’ έθαψα κ’ενέσπαλα τεμετέρτς αναστορώ, oϊ οϊ οϊ οϊ και σο ψώπομ’ κουβαλώ (δις)
Μίαν κ’ άλλο σην ζωήμ’ σο πεγάδιμ’ σην αυλήμ’ νέροπον ας έπινα, oϊ οϊ οϊ οϊ και τ’ ομάτεαμ’ έπλυνα (δις)
Εκκλησίας έρημα Μαναστήρεα ακάντηλα πόρτας και παράθερα oϊ οϊ οϊ οϊ έπεμναν ακράνοιγα (δις)
Μίαν κ’ άλλο σην ζωήμ’ σο πεγάδιμ’ σην αυλήμ’ νέροπον ας έπινα, oϊ οϊ οϊ οϊ και τα’ ομάτεαμ’ έπλυνα. (δις)
